به گزارش مشرق، در دوران پساجنگ، انسجام و وحدت ملی یکی از ارکان مهم و تعیین‌کننده کشور محسوب می‌شود، از این رو نباید افراد و جریان‌های سیاسی با اهداف ازپیش‌تعیین‌شده این وضعیت را مخدوش و وضعیت مورد نظر خود را به جامعه غالب کنند.

در حقیقت یکی از متغیرهای مهم در حفظ ثبات و همبستگی جامعه، برخورد با هنجارشکنان و فرصت‌طلبان است. اگر دستگاه‌های مسئول در این وظیفه خطیر کوتاهی کنند و به برهم‌زنندگان نظم این فرصت را دهند که مسائل تفرقه‌آمیز را در جامعه پمپاژ کنند، در حقیقت به شکاف جامعه کمک کرده‌اند، زیرا امریکا و رژیم‌صهیونیستی بارها اعلام کرده‌اند مهم‌ترین استراتژی آنها برای مهار جمهوری اسلامی، ایجاد تنش داخلی و مخدوش کردن نظم جامعه است.

در گام بعدی نیز قرار است، عناصر نفوذی از این فرصت استفاده کنند و به طرق مختلف به تنش‌ها دامن زنند و گزینه مقابله با نظام را به طور نامحسوس در رسانه‌های خود مطرح کنند، مانند آنچه در فتنه ۱۳۸۸ و ناآرامی‌های دهه ۹۰ و بعداً به طور جدی‌تر در اغتشاشات ۱۴۰۱ دنبال می‌کردند، بنابراین دوران پساجنگ، از دید این افراد فرصت مناسبی برای ماهیگیری و تحمیل نظریه و مانیفست حزبی خود به نظام همانند طرح تغییر پارادایم در نظام حکمرانی کشور است.

از طرف دیگر، اگر دلسوزان و نیروهای انقلابی به کشمکش‌های درونی خود ادامه دهند و از این موضوع مهم غافل شوند، زمینه تصاعد تنش در داخل را افزایش می‌دهند و فرصت مناسبی را در اختیار برهم زنندگان نظم جامعه خواهند داد.

در واقع، دوستداران حفاظت از وطن و انقلاب به طور هوشمندانه‌ای نه تنها باید به مقابله با عوامل تنش‌زا و برهم‌زنندگان آرامش به پا خیزند که مهم‌تر از آن، از دنبال کردن اختلافات فرصت‌سوز چشم‌پوشی و زمینه هم‌افزایی را در خود ایجاد کنند.

یک تندرو می‌تواند با چند واسطه بلندگوی دشمن باشد

عباس سلیمی‌نمین، کارشناس و تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این پرسش که «اکنون وظیفه جریان‌های سیاسی و دستگاه‌های مسئول در حفظ آرامش و ثبات کشور چیست؟» معتقد است: «هر عنصر پایبند به مصالح ملی به خوبی می‌داند که در این برهه حساس کنونی نباید به مسائل اختلاف‌برانگیز پرداخت، اما بعضی نیروهای تندرو در دو طیف مطرح سیاسی متأسفانه به این مهم توجه ندارند و به افتراقات دامن می‌زنند، در صورتی که در این وضعیت، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی باید به اشتراکات توجه کنند تا قدرتمندتر در برابر متجاوز ظاهر شوند و با گرفتن فرصت از دشمن، امکان اقدام علیه مصالح ملی را از بین ببرند، اما با وجود این برخی نیروهای تندرو به این امر مهم توجه ندارند که البته می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. یکی آنکه، این افراد متأثر از عناصر دشمن با چند واسطه باشند. به تعبیری، برخی نیروهای سیاسی ما می‌توانند با چند واسطه از بیگانگان خط بگیرند. لازم به توضیح بیشتری در این زمینه نیست و مصادیق زیادی اکنون در فضای سیاسی کشور وجود دارد که هر فردی می‌تواند با توجه به آنها به این امر دست یابد. به بیانی دیگر، نیروهای اصیل و دارای بینش و پایبند به مسائل ملی باید از مسائل تفرقه‌آمیز عبور کنند و موجبات گسترده شدن آن را فراهم نکنند، از این رو حتی اگر اظهارات غیرمنطقی از نیروهای تندرو هر جریان سیاسی وجود داشت، لازم است از آن گذر کرد و به آن ضریب نداد، زیرا این افراد، تمام اهتمام خود را برای دیده شدن حرف و موضع خود به خدمت گرفته‌اند، بنابراین اگر دیده نشوند و توجه به آنها صورت نگیرد، تلاش آنها در ضربه زدن به انسجام جامعه هم ناکام خواهد ماند. در نهایت، متصدیان امور، باید انسجام و همبستگی را بسیار مهم ارزیابی کنند و همه کسانی را که به طور واقعی و نه مقطعی و مصلحتی، پایبندی خود را به مصالح ملی اثبات کرده‌اند با آغوش باز پذیرا باشند.»

اقدام دستگاه‌های مسئول در برابر اقدامات برهم زننده نظم عمومی

این تحلیلگر مسائل سیاسی اضافه کرد: «اگر افراد یا جریان‌های سیاسی مسائلی را برای تخریب انسجام ملی و تضعیف نظام مطرح کنند، این وظیفه دستگاه‌های حافط امنیت است که با آنها برخورد کنند، بنابراین جریان‌های سیاسی باید از آن برحذر باشند، مانند اظهارات وحدت‌شکنانه کواکبیان در تریبون رسانه ملی، بنابراین یکی از اقدامات درخور و مناسب در این وادی، برخورد با این افراد نظم‌شکن است، منتها این وظیفه دستگاه ذی‌ربط و مسئول است و نباید بار آن بر دوش دیگران باشد. مثلاً وزارت ارشاد خود از جمله کانون‌هایی است که باید با نظارت بیش از گذشته، از انتشار اظهارات بدون سند و تفرقه‌برانگیز ممانعت به عمل آورد. از این سو، افراد دلسوز کشور نیز نباید به چنین مواضعی دامن زنند و باید فرصت برخورد را به آنها که مسئولیت‌شان مصونیت از مصالح ملی است، واگذار کنند و این افراد و جریان‌های سیاسی را به پاسخگویی وادار کنند. علاوه بر آن، اهمیت رسیدگی به این مواضع تفرقه‌افکنانه، محدود به راستی‌آزمایی نیست، بلکه نتیجه و اثر آن در جامعه مهم است، بنابراین حتی اگر برخی گفته‌ها و اظهارنظرها حقیقت داشته باشد، اما انتشار آن در جامعه فایده‌ای نداشته باشد و به طور معکوسی سبب ایجاد درگیری و تنش شود، از مصادیق جرم تلقی می‌شود و باید با آنها برخورد شود، زیرا به طور قطع، اتهامات مطرح شده قابل اثبات نخواهد بود و با پیگیری هم به نتیجه نخواهد رسید. گفتنی است این اتهامات از سوی برخی نیروهای فرصت‌طلب که شرایط را برای بهره‌گیری شخصی و حزبی مناسب می‌بینند، دنبال می‌شود.»

سلیمی‌نمین تأکید کرد: دستگاه‌هایی که در این رابطه مسئولیت مشخصی دارند، باید به وظایف خود بیش از گذشته عمل کنند تا فرصت‌طلبان کمتر مجال تنش‌آفرینی پیدا کنند. وی افزود: «با وجود آنکه طبق شواهد دستگاه‌های مسئول در این زمینه پایبندی به وظایف خودشان را دنبال می‌کنند، اما اگر دستگاهی هم در این میان تعلل کرد، سایر دستگاه‌ها مانند شورای امنیت ملی، باید ورود کنند تا از انتشار خطر جلوگیری شود. آنها باید اعتراضات خود را به این اتهامات و موضوعات تفرقه‌افکنانه پیگیر باشند تا ناقضان آرامش و وحدت در جامعه را وادار به پایبندی به مصالح ملی کنند.»

منبع: روزنامه جوان